Δευτέρα 2 Ιουνίου 2008

Παροιμίες συνέχεια.....

Σαν σ' αρέσει η φάβα σπείρε και κάνα λαθούρι.
Θέλει η κυρά μου και παίζουν τα γατιά.
Σαν τη μύγα μες στο γάλα.
Ίδιο πρόσωπο έρχεται, ίδιο μαντάτο φέρνει.
Κύλησε ο τέντζερης και βρήκε το καπάκι.
Η σιωπή είναι στολίδι για τις γυναίκες.
Στο καλάθι δε χωράει, στο κοφίνι περισσεύει.
Άνθρωπος αγράμματος, ξύλο απελέκητο.
Τώρα στα γεράματα μάθε γέρο γράμματα!
Ότι λάμπει δεν είναι χρυσός.
Βρήκε ο γύφτος τη γενιά του κι αναγάλιασε η καρδιά του.
Εγκάριξεν ο γάιδαρος κι είπε "άχερος".
Όσα είπαμε, νερό κι αλάτι.
Η τρέλα δεν πάει στα βουνά.
Δεν κόβει ούτε Οβραίου μύτη.
Γάιδαρος πάντα γάιδαρος κι ας του φοράν' και σέλλα.
Καθένας με τον πόνο του.
Γίνηκε ανάστα ο Κύριος.
Αν είσαι και παπάς, με την αράδα σου θα πας.
Από την πόρτα σου περνώ, βήχω και ξεροβήχω, και αν δε μ'ανοίξεις για να μπω, σου κατουρώ τον τοίχο.
Πίσω έχει η αχλάδα την ουρά και το γουρούνι τ' αρχίδια
Κι ο άγιος φοβέρα θέλει.
Όσο πίν' η πεθερά μας τόσο μας καλοχαιρετάει.
Οι πολλοί μάγειροι τη χαλάν τη σούπα.
Αμαρτία εξομολογουμένη ουκ έστι αμαρτία.
Για τον εχθρό που φεύγει, φτιάξε χρυσό γεφύρι.
Φοβάται ο Γιάννης το θεριό και το θεριό το Γιάννη.
Το μεγάλο το καράβι θέλει και βαθιά νερά.
Μηδὲν ἄγαν.
Αργεί ο Θεός και σκάει ο φτωχός.
Τα πάχη μου τα κάλλη μου.
Η ανάγκη κάνει το παλικάρι.
Κότα πίτα το Γενάρη και παπί τον Αλωνάρη.
Όποιος φεύγει απ' το μαντρί, τον τρώει ο λύκος.
Σκύλο που γαβγίζει μη φοβάσαι.
Η φτώχεια θέλει καλοπέραση.
Ο έχων ώτα ακούειν ακουέτω.
Με όποιον δάσκαλο καθίσεις, τέτοια γράμματα θα μάθεις.
Η καλή μέρα, απ' το πρωί φαίνεται.
Παν μέτρον άριστον.
Ξανθό μουνί, τρελό γαμήσι.
Όπου σκατά και το φτυάρι.
Λαός 'ξαγριεμένος, φουρτουνιασμένη θάλασσα.
Με το ζόρι, παντρειά δε γίνεται.
Το ράσο θέλει καλοπέραση κι η πουτανιά φτιασίδι
Παρακαλετό μουνί, ξινό γαμήσι (σκωπτικό-χιουμοριστική)
Στις εννιά του μακαρίτη, άλλος μπήκε μες' στο σπίτι.
Άδουλος δουλειά δεν έχει, το βρακί του λύει και δένει.
Ήμουνα νιός και γέρασα.
Οι γύφτοι τα μαλώματα για πανηγύρια τά 'χουν
Φάε λάδι κι έλα βράδυ.
Αν έκαναν όλες οι μέλισσες μέλι θα το 'τρωγαν και οι γύφτοι.
Πως παν' τα παιδιά σου κόρακα; Όσο παν' μαυρίζουν.
Και οι τοίχοι έχουν αυτιά.
Ο σπόρος κι ο παράς, αν δεν σκορπιστούν δεν αυγαταίνουν.
Ουκ εα με καθεύδειν το του Μιλτιάδου τρόπαιον.
Κακό σκυλί ψόφο δεν έχει.
Έμαθα γδυτός και ντρέπομαι ντυμένος.
Όποιος σκάβει το λάκκο του άλλου πέφτει ο ίδιος μέσα.

1 σχόλιο:

dyosmaraki είπε...

Εκεί που διαφωνώ είναι πως η σιωπή είναι στολίδι για τις γυναίκες...Αλλωστε σν η γυναίκα σιωπά πως θα κάνει διάλογο με τον σύντροφό της? λολ
Χαθήκαμε λίγο και πέρασα να πω μια καλησπέρα